Roadtrippin it is!

G'day mates! :)

Jullie hebben al even niets van mij gehoord, maar daar is dan eindelijk weer... een nieuw verhaal over alle avonturen die ik hier meegemaakt! Ik ben inmiddels alweer langer dan een maand in dit prachtige land en ik moet zeggen dat ik al best veel gezien en gedaan heb. Mezelf af en toe wat rust gunnen is moeilijk, omdat ik van iedere iets wil maken!

Na de eerste vijf dagen met Australian Backpackers, was het tijd om echt zelf te gaan reizen. Vrijwel iedereen had 2 of 3 dagen bijgeboekt in het hostel, zodat er plannen gemaakt konden worden. Je was vrij om te gaan en staan waar je wilde. Maar waar ging mijn weg naartoe? Nou, dat was me nogal wat, want zoals jullie weten ben ik niet altijd even goed in het nemen van beslissingen haha! Voorgaande dagen was ik dan ook constant in dubio over: what's next!? Gewoon maar m'n gevoel volgen dan.. denk ik.

14/15 februari - even relaxen
Na alle drukke dagen was en het tijd voor een relaxdagje, maar daarnaast ook nadenken over waar ik graag naartoe wilde. Samen met Dominique en Sophie ben ik naar een groot winkelcentrum geweest, waar we wat hebben rondgekeken en geshopt. Als personal stylisten gingen ze op zoek naar iets leuks voor mij & jahoor het werd een donkerblauwe, korte jumpsuit. Nog steeds super blij mee! :) hierna zijn we weer terug gegaan naar het hostel om onze reis verder te plannen, want ja.. Ik heb een besluit genomen: roadtrippen langs the Great Oceaan Road met deze meiden! 's Avonds 'The last song' gekeken in een soort bioscoopje in het hostel. Het was tenslotte Valentijnsdag, dus de dag afgesloten met een romantische film.

De volgende dag hebben we samen gezeten met Merel van Australian Backpackers om een plan te maken voor de komende periode en ze heeft ons geholpen met de zoektocht naar een camper. We kozen voor de Iconic 3-sleeper Camper van Wicked Campers. Een hippie campervan leek ons wel wat; een felgekleurde campervan met bloemen en een peaceteken ofzoiets. Maar voordat we gingen kamperen, eerst nog even genieten in Bondi.

16-19 februari - Bondi Beach/Sydney/Melbourne
Bondi stond natuurlijk in het teken van chillen op het strand en niet te vergeten: Lifeguards spotten. Je weet wel: die knappe mannen uit Bondi Rescue. Iedere keer als ze voorbij kwamen sprong Sophie op om geen glimp van ze te missen haha. Wat hebben wij ook gelachen om de Chinezen die foto's maakten op het strand. Tijdens het poseren met het welbekende peaceteken, werden ze verrast door de hoge golven, die ervoor zorgden dat zij en hun spullen niet droog bleven. Van de Chinezen op het strand naar een Chinees op onze kamer genaamd meneertje Cho. Aardige man, maar dat gesnurk....pfff. We werden er gek van. Zelf werden wij op de tweede dag Bondi ook nog verrast, niet door de golven maar door de stromende regen. Gelukkig waren wij net op tijd in het hostel, want de straten veranderden in rivieren. Ik heb het volgens mij nog nooit zo hard zien regenen en onweren. Wel hadden wij 1 probleempje, want wij moesten nog met de bus terug naar Sydney. Dat was nog een hele uitdaging, want alle bussen zaten zo vol, dat ze ons allemaal voorbij reden. Eenmaal in Sydney gingen we alle drie gelijk naar bed, omdat we zo moe waren.

De volgende dag hebben we wat door Sydney gelopen. Iets wat me opviel is dat (Australische) mensen op straat vragen of jij de weg kan vinden, in plaats van dat wij de weg vragen. Dat heb ik in Nederland nog nooit gezien. In China Town zijn we naar een grote overdekte markt geweest (market city), waar ik een tas heb gekocht. Daarna hebben we in Darling Harbour wat gegeten. Tijdens de city Tour had ik daar ook al gelopen, dus ik wist dat daar Sealife, Wildlife en Madame Tussauds zat. Met een kortingsbon uit een kaart van het hostel konden we voor 33$ per persoon naar Sealife, daar waren we alle drie wel voor in! Erg leuk :) 's Avonds zijn we met de Greyhound nachtbus, met een tussenstop in Canberra (ben ik toch nog in de hoofdstad van Australia geweest haha..) naar Melbourne gegaan. De, vrij oncomfortabele reis, als je lange benen hebt, duurde ongeveer 12 uur. We kwamen heel vroeg in de ochtend aan in het Europa Hostel. Het regende die dag, dus we hebben even wat door de stad gelopen en bij de Subway gegeten. Verder een filmpje gekeken en wat gekletst. Helaas lag ik die nacht precies op de zelfde hoogte als de airconditioning, waardoor ik veel last heb gehad van m'n keel en ik was verkouden. Een tentje bouwen van jassen en handdoeken rondom mn bed heeft helaas niet geholpen..

20 februari - 28 februari - Road trippin
Woehoe! Vandaag was de dag dat de roadtrip begon, waar ik voor het eerst in mn leven: links heb gereden & met links heb geschakeld (want tja, er waren geen automaten meer beschikbaar), ohja en ook richting aangeven met mn linkerhand, want anders gaan de ruitenwissers aan, over slingerende wegen door de bergen en langs de kust heb gereden, een heleboel wilde Kangaroos en een koala heb gezien en de natuur meerdere dagen als toilet heb gebruikt.

We gingen met de bus van het hostel naar het pick up punt van Wicked Campers om onze campervan op te halen. Nou... Felgekleurd was tie, maar een schedel met 'Kiss This' aan de ene kant, een groen monster met 'Acid Terror' aan de andere kant en de tekst 'Just because you have one, doens't mean you have to act like one', gaf ons niet echt het relaxte en vredige gevoel dat wij in gedachten hadden.. Haha! Wat een gezicht was dat: drie meiden in die afschuwelijke campervan. We trokken overal de aandacht, dat dan weer wel.

Nadat we veilig de weg op waren gekomen, ging het links rijden en schakelen me eigenlijk best goed af. Het enige wat ik dacht was: "Natas blijf links rijden, houdt links aan!!" Het is me 1 keer overkomen dat ik rechts wilde gaan rijden, maar ik heb mezelf toen snel gecorrigeerd. Vanaf Melbourne hebben we de bordjes Great Ocean Road gevolgd en zo kwamen langs alle prachtige stranden, kliffen en leuke plaatsjes. Een ander deel van de groep ging ook een roadtrip doen met twee busjes van Wicked Campers. Zij waren al vanaf Sydney vertrokken. We vertrokken ongeveer op hetzelfde moment vanaf Melbourne, dus het leek ons allemaal wel leuk om te meeten. Dat meeten ging alleen niet zo vlekkeloos, aangezien zij al op een gratis camping (lees grasveld met niks) waren, ergens hoog in de bergen, in de buurt van Lorne, met een uitzicht waar je u tegen zegt, maar waar geen verbinding was... dat is nogal lastig zoeken. Twee uur later toch elkaar gevonden en wauw wat een prachtige plek. De route ernaartoe was nog wel een uitdaging, want ons oude terrorbusje heeft geen 4W drive en een steile, onverharde helling oprijden leek onmogelijk, maar niets is minder waar. De hele avond lekker buiten gezeten met een kampvuurtje, wijntje en een gezellig muziekje. Een top begin van onze roadtrip!

De volgende dag wilden we gaan ziplinen, maar dit bleek nogal duur te zijn en de route was nou niet echt spannend.. het was die prijs niet waard. We zijn nog even gestopt in Apollo Bay en besloten toen om door te rijden naar Princetown. Daar hebben we op een groot grasveld overnacht, met douche en wc. We zaten dicht bij het strand, dus hier hebben we natuurlijk even een frisse duik genomen. Daarna pasta gemaakt op ons gaspitje. Na een lekkere, lange douche kwam ik niets vermoedend aan bij de campervan, die tot mijn grote verassing helemaal volzat met ballonen en slingers, want om 00:00 uur zou ik, op 22-02 mijn 22ste verjaardag vieren! Zooo lief! Do en Soof hadden dit stiekem allemaal geregeld. Ik vierde mn verjaardag met iedereen, maar met een wel heel bijzonder gezelschap in het bijzonder: de kangoeroes en walibi's sprongen namelijk overal voorbij, hoe gaaaf is dat! Ik kreeg ook nog cadeautjes: lichtblauwe enkelbandjes van Do en Soof. En van Roos en Jill een sleutelhanger met Australië erop. Thanks girls!

Op mijn verjaardag brachten we een bezoekje aan de meeste bekende highlights van the Great ocean Road: the Twelve Apostles. Heel gaaf om deze rotsformaties eindelijk eens in het echt te zien. Na een uitgebreide fotoshoot zijn we doorgereden naar een plaatsje waar we hebben geproost met Corona en lekker gerelaxt aan een strandje. Aan het chillen kwam helaas een einde, want we moesten nog naar onze volgende kampeerplaats rijden. Deze bevond zich in Lower Glenelg National Park. Wederom een grasveld zonder voorzieningen, maar no problemo voor mij. De volgende dag zijn we naar the Blue Lake geweest in Mount Gambier. Ontzettend mooi om te zien en de naam van het meer is absoluut niet gelogen. De foto's zullen jullie verbazen. Daarna nog even snel een blik geworpen in the Cave Gardens, (een kleine grot, waar je niet in kon) waarna we doorreden naar de Naracoorte Caves National Park, om echt de grotten in te gaan. We kregen uitleg over hoe stalagmieten (die dingen die omhoog gaan) en stalactieten (die dingen die hangen) ontstaan en hoe deze grotten waren ontdekt. Hierna vervolgende we onze weg naar Keith, waar we op een normale camping stonden & hier mochten we een vuurtje maken. Ik ging als een echte scout op zoek naar hout, zodat we weer konden genieten van een mooi kampvuur. De volgende dag namen we afscheid voor de groep, omdat wij nog wat meer tijd hadden dan zij wilden wij het wat rustiger aan doen. We reden een stuk omhoog verder richting Adelaide. Onderweg zijn we gestopt in Hahndorf, op de Beerenberg family farm, waar we zelf aardbeien hebben geplukt. Delicious! Het afscheid was voor korte duur, want savonds meette we de groep weer. We konden ze natuurlijk niet missen haha!

Wat ons die avond is overkomen is wel een heel bijzonder verhaal. Al de hele route keek ik in de bomen op zoek naar wilde koala's, maar helaas hadden we er nog geen één gezien. Tot vandaag.. Dominique en Sophie wilde een slaapzak gaan kopen in een winkeltje in de buurt van de camping (Levi Park). Ik ging niet mee, totdat ik een berichtje kreeg van Do: "omg Natas, er zit hier een koala, random op straat". Ik twijfelde natuurlijk geen seconde en binnen 4 minuten stond ik daar. Wauw.. er zit daar gewoon echt een koala in de boom. Ik droomde niet. Dit was wel even een besef-momentje dat ik echt in Australië zit, helemaal aan de andere kant van de wereld. De koala zat in een boom langs de straat, dus niet echt veilig. Één van de omringende bewoners had de Koala Rescue al gebeld. Een paar minuten later arriveerde er een auto. Er stapte een vrouw uit en daarna pakte ze wat attributen om de koala te kunne vangen. Ik dacht gelijk: dit ga ik geen twee keer meemaken en ik vroeg gelijk of ik kon helpen. Ze gaf mij een vangnet en ze gaf Sophie een stok met een vlaggetje. Samen kregen we de koala naar beneden en zo kon Jane (van koala Rescue) de koala vastpakken. Het bleek een vrouwtje te zijn en we mochten haar een naam geven: Fleur! Daarna vroeg Jane of we het leuk vonden om haar ook weer vrij te laten, nadat er was gecontroleerd of ze helemaal gezond is. Ofcourse! Zo'n kans lieten we niet schieten. Die avond gingen we met de groep uit eten en we stonden te wachten bij de bus. Op dat moment zien we Jane voorbij rijden, wij vrolijk zwaaien, maar opeens zien we haar omkeren en ze stopt voor ons. Ze was naar ons op zoek, omdat Fleur helemaal gezond was en vrij kon worden gelaten. Zo lief dat ze ons is komen zoeken. We hebben haar vrijgelaten in een parkje dichtbij. Jane was daarna zo aardig om ons naar het restaurant te brengen in het centrum. Onderweg vertelde ze van alles over de Koala Rescue. Het zijn allemaal vrijwilligers en als de koala's verzorgd moeten worden gebeurd dit bij de vrijwilligers thuis. Haar passie voor koala's is ontstaan toen zij zelf werd betrokken bij een reddingsactie. Ze gaat zelfs een studie volgen om zichzelf verder te ontwikkelen. Wat een unieke ervaring: eentje om nooit te vergeten!